ser bundz

                            Ser typu bundz 

Celowo w nazwie użyłem słów "typu bundz", ponieważ od pewnego czasu, nazwa ta jest zastrzeżona dla wyrobów pochodzących z podhala.
Ja swój ser robiłem w śród  jezior Warmii więc jak mawiał poeta " gdzie Krym a gdzie Rzym.
Tyle tytułem dywagacji na temat nazewnictwa, nie mających najmniejszego znaczenia, dla naszych kubków smakowych.
Kolejną odstępstwem, jest użycie do wyrobu mleka ze sklepu ( zaprzyjaźniony gospodarz powiedział niezbyt miło, żebym mu w trakcie żniw nie zawracał...).
Tu pragnę zapewnić wszystkich że z mleka świeżego 3,2%, również można zrobić ser. 
Nie będzie co prawda taki sztywny i będzie go wychodziło mniej, ale smak pozostaje ten sam. Tyle wstępu teraz zachęcam wszystkich do lektury a zaraz później do samodzielnego zrobienia sera.

Składniki

4 litry mleka świeżego 3,2 %
200 ml kefiru naturalnego
podpuszczka
sól
50 ml wody

dodatkowo
chusta serowarska 
sito lub durszlak, termometr

Sposób przygotowania

 Mleko wlewamy do garnka,  podgrzewamy do temperatury 35-37 stopni, dolewamy kefir (jeżeli używamy mleka pasteryzowanego), szczepiąc mleko (50 ml na każdy litr mleka) i zostawiamy na godzinę, pozwalają kefirowym bakteriom na rozmnożenie.


Po godzinie do mleka (ciągle w temperaturze 35 stopni) dodajemy 5-6 kropli podpuszczki( bez kłopotu można ją kupić w wielu sklepach internetowych), rozrobioną w szklance z wodą (50 ml) i dodatkiem szczypty soli.
Całość dobrze mieszamy i zostawiamy na godzinę w temperaturze 35-37 stopni.
W tym czasie enzymy zawarte w podpuszczce, spowodują z cięcie  mleka i wytworzenie się skrzepu.

Dużym nożem " kroimy" skrzep w spore kwadraty, a następnie z pomocą sitka, przekładamy je na chustę serowarską lub płótno do odcieknięcia (możemy również przełożyć skrzep do specjalnych foremek serowarskich), nakładamy z "czubkiem" bowiem skrzep i tak siądzie.
 Ser pozostawiamy w chuście w zależności od upodobań od kilku godzin do kilku dni ( im dłużej ser będzie leżał w chuście tym będzie bardziej "dojrzały").

Świerzy bundz ma smak twarogu, lecz jego konsystencja jest dużo bardziej zwarta, serwatki pozostałej po wyrobie sera nie wylewamy, lecz używamy do wyrobu domowych wypieków.

Jeżeli chcemy uzyskać ser solony, to wkładamy ser do 20 % zimnego roztworu solnego ( na cztery szklanki wody, jedna szklanka soli), tak aby był całkowicie w nim zanurzony i swobodnie"pływał". Zostawiamy ser w osolonej wodzie przez 12 godzin, w zimnym pomieszczeniu. Po  tym czasie wyjmujemy ser z solanki, zostawiamy  do obeschnięcia przez 3-4 godziny i gotowe.