śliwkowe kruche ciasto z pleśnią

                                                     ciasto śliwkowe

W tym roku, sezon na śliwki był wyjątkowo udany, lecz jak wszystko i on dobiega powoli do końca.
Spieszmy się więc, by udało nam się zrobić jeszcze teraz, kruche ciasto ze świeżymi śliwkami.

składniki

400 g śliwek
300 g mąki
2/3 kostki masła
2/3 szklanki cukru
4 jajka
2 łyżeczki proszku do pieczenia 
2 łyżki mąki ziemniaczanej
2 łyżki kakao


sposób przygotowania

W misce z mąki, masła, czterech żółtek jaj ( białka jaj odkładamy do oddzielnej miski) i trzech łyżek cukru, wyrabiamy ciasto (na początku nożem a później w rękach), tak długo, aż wszystkie składniki nie połączą się w jednorodną masę.

Następnie z ciasta formujemy  dwie kule ( większą ok 60% ciasta i mniejszą 40%). Większą kulę  wstawiamy na 30 minut  w chłodne miejsce.
Do mniejszą kuli dodajemy dwie łyżki kakao ponownie ją wyrabiamy a następnie wkładamy do zamrażarki na 50-60 minut.

Wyjęte z lodówki ciasto przekładamy  do formy, ( ja używam okrągłej tortownicy 32 cm) rozkruszamy je w dłoniach a następnie równomiernie rozkładamy po całym dnie formy i niezbyt mocno uklepujemy . 
Ciasto wkładamy do nagrzanego piekarnika, piekąc je w temperaturze 180 stopni przez 15-20 minut. 
Następnie ciasto z piekarnika wyjmujemy i studzimy.

W tym czasie śliwki  kroimy w ćwiartki, wyjmujemy z nich pestki i układamy na wypieczonym spodzie ciasta.

Białka jaj ubijamy na sztywną pianę, dodając do nich ( stopniowo) pozostały cukier, oraz mąkę ziemniaczaną.

Ubitą masę przelewamy do tortownicy na ułożone ćwiartki śliwek.

Z zamrażarki wyjmujemy kulę ciasta i trzemy ją na tarce, o dużych oczkach.

Startą masą posypujemy nasze ciasto, wyrównujemy powierzchnię i całość wkładamy do piekarnika, nagrzanego do 180 stopni.
Pieczemy przez 30 minut, po czym wyjmujemy studzimy ciasto i podajemy.

zaparzany litewski razowy chleb żytni

                                      chleb litewski

W niewielkim bochenku tego chleba, znajdziemy mocny smak kminku, połączony ze słodyczą  owocowych powideł, dzięki którym chleb wyrasta.
Ciemny o zbitej konsystencji, którą zawdzięcza zaparzanej razowej żytniej mące, jest zgoła  odmienny od pieczywa jakie spotykamy na co dzień.

sposób wypieku jednego  bochenka

zaczyn

1 szklanka mąki żytniej razowej
4 łyżki zakwasu 
1 szklanki letniej wody






zaparka

1 szklanka mąki żytniej razowej
1 szklanka wrzącej wody










wypiek

2 szklanki mąki żytniej razowej
3 łyżki powideł śliwkowych
1 łyżeczka kminku
0,5 łyżeczki soli







sposób wykonania

Do miski  wsypujemy szklankę mąki żytniej razowej, wlewamy szklankę wody oraz dodajemy cztery łyżki  aktywnego zakwasu, całość mieszamy drewnianą łyżką i odstawiamy w ciepłe miejsce do wyrośnięcia  na dwanaście, czternaście godzin.
W drugim naczyniu  szklankę mąki żytniej razowej, zalewamy szklaną wrzącej wody, mieszany, przykrywamy nakrywką, stawiamy w te samo miejsce w którym odstawiliśmy zaczyn i zostawiamy na dwanaście godzin.


Do wyrośniętego zaczynu ( wcześniej odbieramy z zaczynu cztery łyżki ciasta i chowamy w chłodne miejsce,będzie to zakwas na kolejny chleb) dodajemy zaparkę,  mąkę żytnią razową, powidła, kminek, oraz sól. 

Całość mieszamy, dodając ( jeżeli będzie taka potrzeba) letnią wodę, lub mąkę, tak by powstało dość elastyczne ciasto, które  możemy wyrabiać w rękach ( ciasto nie może być "za twarde"). 

Ilość wody zależy od mąki i nie sposób podać dokładnych proporcji. Zasadą której należy się trzymać jest uzyskanie konsystencji zwartego, elastycznego  ciasta.

Tak wyrobione ciasto,  formujemy na dwu centymetrowej grubości placek.

Następnie zakładając kawałki ciasta na siebie, formujemy z niego okrągły bochenek.
Chleb układamy na wysypanej mąką blasze, zostawiając go na godzinę, w ciepłym miejscu.
Po godzinie ponownie zagniatamy bochenek ( kawałki ciasta zakładamy na siebie dwu, trzykrotnie)

Teraz bochenek możemy położyć na blasze, wyłożonej pergaminem, wyrównujemy górę bochenka dłonią zwilżoną wodą, posypujemy kminkiem i dosyć gęsto nakłuwamy ( możemy zrobić to patyczkiem do szaszłyków).

 Chleb odstawiamy  w  ciepłe miejsce,  trzy godziny do wyrośnięcia (chleb powinien podwoić swoją objętość).

Kiedy chleb wyrośnie nagrzewamy piekarnik do 240 stopni i wkładamy chleb do piekarnika.

W piekarniku nagrzanym do 240 stopni pieczemy bochenek przez 15 minut, następnie zmniejszamy temperaturę do 200 stopni i pieczemy przez dalsze 30-35 minut.

Upieczony bochenek pozostawiamy ( najlepiej na kratce), na kilka godzin do wystygnięcia.
Ciepły, dopiero co upieczony chleb, przy krojeniu będzie się kruszył a nóż podczas krojenia, będzie "przywierał" do chleba.

przepis na łososia według litewskiego rybaka czyli carpaccio z Pałangi

                                   łososiowe carpaccio

Rzecz cała działa się w czasach, kiedy  spotkanie łososia,  naszych sklepach  rybnych, graniczyło z cudem.
Owszem w punktach centrali rybnej, bywały niekiedy egzemplarze morskie fauny ( nie za często), lecz z reguły jawiły się one pod postacią zapuszkowaną, lub rzadziej mrożoną, w postaci poławianego na Pacyfiku mintaja.
W tym czasie dane mi było pomieszkiwać w Pałandze, nadmorskiej miejscowości położonej na litewskim wybrzeżu.
Moją kwaterą był niewielki pokoik, na poddaszu  domu miejscowego rybaka.
Gospodarz mój, czasami przygotowywał posiłki ze świeżo złowionych ryb i to on był jedną z tych osób, które zaraziły mnie miłością, do  morza i wszystkiego co z nim związane.
Pamiętam, jak tuż przed mym wyjazdem, Albin ( tak miał na imię) przyniósł do domu dorodną sztukę, właśnie co wyciągniętego z sieci bałtyckiego łososia.
Zapytał wtedy, czy nie chciałbym zabrać tej ryby, ze sobą do domu.
Kiedy odparłem mu, że nie wiem jak taki łosoś, zniósłby  podróż ( w tamtym czasie, takie wynalazki jak podróżne lodówki, były nieosiągalne), on tylko uśmiechnął się z lekka i powiedział, że przygotuje rybę w taki sposób, iż bez szwanku zniesie kilkunastogodzinną podróż

Jak rzekł tak i zrobił, a ja dzięki temu, mogę podzielić się przepisem, który poznałem w domu Albina  rybaka z Pałangi.

składniki

1,5-2 kg filetu z łososia ze skórą ( tym razem nie bałtyckiego lecz norweskiego)
300 g grubej morskiej soli ( im grubsza tym lepiej)
duży pęk koperku




sposób przygotowania

Dzień temu pozwoliłem sobie poświęcić kilka zdań omawiających filetowanie ryb ( tekst znajdziesz tu ), nie będę więc ponownie zanudzał was opisem przygotowania fileta.

Na dno sporego naczynia ( takiego aby zmieścił się rozłożony filet)  wysypujemy dość grubą warstwę soli ( około 200 gram), układamy  na niej fileta łososia, skórą do dołu.
Rybę przesypujemy resztą soli i odstawiamy w chłodne miejsce na 24 godziny.
Ważne jest by sól, której użyjemy była naprawdę gruba ( ja niestety nie mogłem takiej kupić i użyłem tylko dość grubej).

Powodem dla którego musimy użyć grubej soli jest fakt że filet po posoleniu "puści" wodę i jeżeli sól będzie drobna to mięso będzie leżało w wodzie ( a tego nie chcemy)
Na drugi dzień wyjmujemy rybę z lodówki, strząsamy z niej wszystkie kawałki soli i układamy filet na desce do krojenia (drugą przyczyna użycia grubej soli, jest fakt, że mięso ryby wchłonęłoby miałką sól i całość zrobiłaby się zbyt sucha i słona).

Drobno siekamy pęk koperku i grubo pokrywamy nim wierzch fileta.
Ostrym nożem kroimy łososia na skośne plastry i układamy je na półmisku.
Podajemy z cząstkami cytryn, posypując odrobiną grubo zmielonego pieprzu .

omlet z zielonym

                                         omlet ze szpinakiem

Szybki posiłek, wcale nie musi oznaczać byle jaki.
Dziś pragnę przedstawić propozycję śniadania, którego przygotowanie trawa  moment, a które zaspokoi nasz apetyt, na długie godziny,dodając nam energii, tak niezbędnej o poranku.

składniki na jedną porcję

2 jajka
30 ml mleka
50 g szpinaku( u mnie mrożonego)
2 łyżki masła
sól, pieprz 


sposób przygotowania


Na rozgrzaną patelnię kładziemy masło. 
Jajka wbijamy do miski, dodajemy mleko, rozdrobniony szpinak, sól, oraz pieprz,  mieszamy widelcem lub trzepaczką i wlewamy na patelnię. 
Jajka smażymy aż całkowicie się zetną ( pod koniec smażenia możemy przykryć patelnię pokrywką), a następnie zdejmujemy z patelni i przekładamy na talerz.
Jeszcze tylko omlet składamy na pół i podajemy.

pora na zupę fasolową

                             zupa fasolowa

Dni stały się krótsze a północny  wiatr przyniósł  ze sobą,  mroźny powiew Arktyki.
Nic więc dziwnego, że mamy apetyt na dania bardziej treściwe , rzec by można solidniejsze, ze swej natury, bardziej pasujące do takiej aury.
Niewątpliwie w taką właśnie pogodę, powinna zagościć w naszym jadłospisie, zupa fasola. 
Która nie tylko uwiedzie nas swym smakiem, lecz będąc źródłem cennego białka,  dostarczy naszemu organizmowi energii  i pomoże przezwyciężyć jesienne chłody.

składniki dla sześciu osób

wywar

1 udo z kurczaka
2 łyżki oleju

3 liście laurowe

6 ziaren ziela angielskiego

1 cebula

2 łodygi selera naciowego ( lub kawałek korzenia)

1 marchew 

1 pietruszka (korzeń)

szczypta lubczyku

sól,pieprz

zupa

1 szklanka fasoli

1 marchew
1 łyżka masła
1 spory  ziemniak

kawałek korzenia selera 

1 cebula

2 l wywaru z mięsem kurczaka

szczypta otartego majeranku                   

100 ml słodkiej śmietany
domowe maggi
sól, pieprz
natka pietruszki lub koperku

sposób przygotowania

Na trzy godziny przed gotowaniem, szklankę fasoli wrzucamy  do  niewielkiego garnka, zalewamy dwiema szklankami wody  i pozwalamy by się moczyła.

Kurczaka dzielimy na dwa kawałki, selera naciowego dokładnie myjemy i kroimy w drobniejsze części.
Do  garnka wlewamy olej rozgrzewamy go, a następnie szklimy na nim pokrojoną w ćwiartki cebulę.

Do cebuli dodajemy  selera, oraz mięso kurczaka, przesmażamy całość przez 4-5 minut i zalewamy dwoma litrami wody.

Mięso z warzywami zagotowujemy dokładając liść laurowy, ziarna ziela angielskiego, lubczyk i obraną marchew.
Całość doprawiamy solą, oraz pieprzem i gotujemy na małym ogniu przez godzinę. 

W tym samym czasie z garnka z fasolą zlewamy wodę, zalewamy ziarna fasoli świeżą wodą, wstawiamy garnek  na płytę, lekko solimy zawartość i gotujemy na niewielkim ogniu, przez godzinę.

Ugotowany wywar odlewamy do innego naczynia ( najlepiej przez sito), dokładając do niego  mięso z kurczaka (warzywa  i kości odrzucamy).


Teraz w garnku rozgrzewamy masło, dodajemy do niego drobno posiekana cebulę i lekko ją szklimy.
Do zeszklonej cebuli, dodajemy selera i marchew, które wcześniej kroimy w kostkę, całość przesmażamy przez 2-3 minuty a następnie  zalewamy drobiowym bulionem.






Zagotowujemy dodając obranego i pokrojonego na kawałki ziemniaka, oraz ugotowaną fasolę (wcześniej odlewamy z niej wodę).

Zupę gotujemy przez dziesięć minut, po czym dodajemy do niej słodką śmietanę, majeranek, sól, pieprz oraz maggi.

Gotujemy jeszcze przez minutę a następnie rozlewamy na talerze, dodając do każdej porcji, drobno posiekaną pietruszkę.

bułki razowe pszenno żytnie, na zakwasie

                              bułki razowe na zakwasie

Niewiele rzeczy jest lepszych, od śniadania w dniu wolnym od pracy. 
A jeżeli za oknem przywita nas słoneczny poranek, zaś na śniadanie podamy świeże i pachnące, własnoręcznie zrobione razowe bułeczki, to  niewiele więcej potrzeba do pełni szczęścia.


sposób wypieku sześciu sporych bułek

zaczyn

1 szklanka mąki żytniej razowej
4 łyżki zakwasu 
1 szklanka letniej wody






do wypieku bułek

1 szklanka mąki pszennej razowej
2 szklanki mąki pszennej
0,5 łyżeczki soli
woda







sposób wykonania

Do miski  wsypujemy szklankę mąki żytniej razowej, wlewamy szklankę wody oraz dodajemy cztery łyżki  aktywnego zakwasu, całość mieszamy drewnianą łyżką i odstawiamy w ciepłe miejsce do wyrośnięcia  na dwanaście, czternaście godzin.


Do wyrośniętego zaczynu ( wcześniej odbieramy z zaczynu cztery łyżki ciasta i chowamy w chłodne miejsce,będzie to zakwas na kolejny wypiek) dodajemy mąkę pszenną razową, oraz mąkę pszenną zwykłą i sól. 

Całość mieszamy, dodając  letnią wodę, tak by powstało dość elastyczne ciasto, które  możemy wyrabiać w rękach ( ciasto nie może być "za twarde"). 

Ilość wody zależy od mąki i nie sposób podać dokładnych proporcji. Zasadą której należy się trzymać jest uzyskanie konsystencji zwartego, elastycznego  ciasta.

Tak wyrobione ciasto,  formujemy na dwu centymetrowej grubości placek.

Następnie zakładając kawałki ciasta na siebie, formujemy z niego podłużny wałek.
ciasto układamy na wysypanej mąką blasze, zostawiając go na godzinę, w ciepłym miejscu.

Po godzinie, kładziemy ciasto na stolnicy, nożem dzielimy je na sześć równych części i każdy podzielony kawałek ciasta ponownie zagniatamy, zakładając kawałki ciasta na siebie ( robimy tak dwa, lub trzy razy)

Teraz bułki możemy ułożyć na blasze, wyłożonej pergaminem i odstawić  w  ciepłe miejsce, na  trzy godziny do wyrośnięcia (bułki powinny podwoić swoją objętość).

Kiedy bułki wyrosną, nagrzewamy piekarnik do 220 stopni, wierzch ciasta zwilżamy wodą, nożem robimy na nich nacięcie i wkładamy je do piekarnika ( możemy wierzch bułki posypać ulubionymi nasionami).

W piekarniku nagrzanym do 220 stopni pieczemy pieczywo przez 20 minut.
Upieczone bułki wyjmujemy z piekarnika, zostawiając jeszcze na co najmniej godzinę, do wystygnięcia.

słów parę o rybach ich filetowaniu i nie tylko

                                      filetowanie ryb i nie tylko

... jest coś w czym Polacy nas bardzo przewyższają : co się tyczy ryb, znają się na nich cudownie (...), przyrządzają je tak znakomicie i dodają im jakiegoś smaku tak wybornego że (...) przewyższają tym wszystkie narody, a nie jest to jedynie moje zdanie, mój gust, lecz sądzą tak Francuzi i inni cudzoziemcy....
Przytoczone powyżej słowa padły  w XVII wieku z ust Francuza inżyniera w wojskach  Rzeczpospolitej niejakiego Beauplana ( tegoż samego, który tak niecnie sprokurował opisem, nasz inny przysmak- tatara), który jak to Francuz, nie miał o naszej kuchni zbyt pochlebnego zdania, lecz nawet on musiał uznać, wyjątkowość naszej kuchni w rybiej materii.

Od najdawniejszych czasów Kuchnia Polska słynęła, ze sposobów przyrządzania ryb wszelakich, zdobywając należne jej uznanie w szerokim świecie.

A dziś co nam zostało z ogromnej spuścizny po naszych antenatach.

Ledwie parę razy do roku, prawie z musu, ryba zagości na naszych stołach i to jaka ryba filet z pangi,  czy miruny.
Dobrze że nasi przodkowie tego nie widzą.

Czas by to zmienić. 

A że zmiany należy przeprowadzić od podstaw, tak też i zaczniemy od zakupu i filetowania ryb.

Każdy wie że ryba im świeższa tym lepsza, kilku Szwedów i Islandczyków ma inne zdanie ale nie zagłębiajmy się w te tematy.

I tu można powiedzieć,  wiedza większości, w ocenie świeżości rybiego tematu się kończy.

Jedyna umiejętność oceny  polega na zadaniu pytania sprzedawcy, a ci często pękając w duchu ze śmiechu, sprzedają nam ryby z których można zrobić jedynie.......   nic nie można już zrobić.

Zatem
Ryba świeża ma połyskliwą skórę, bez przebarwień i matowego śluzu. Jej mięso jest przyjemnie pachnące i sprężyste ( po naciśnięciu palcem nie zostaje ślad), łuski po odchyleniu, wracają na swoje miejsce.
Oko świeżej ryby jest " bystre", nie zamglone i w końcu najważniejsze, skrzela ryby muszą być krwisto czerwone i bez nalotu.






Oczywiście jest jeszcze kilka innych metod rozpoznawania świeżości ryb ( np po wargach ), ale te podane powyżej są najprostsze i nawet osoby z niewielkim doświadczeniem, nie powinny mieć kłopotu z oceną świeżości ryby.

Wiemy już jak dokonać wyboru właściwej sztuki, przy zakupie, i co dalej.
Otóż powinniśmy taką rybę wyfiletować.
Do filetowania potrzebne nam będą  dwa noże, jeden o krótkim "sztywnym" ostrzu, do cięcia skóry, odcinania kręgosłupa i płetw, oraz drugi cienki i "elastyczny" do oddzielania mięsa od ości.

Filetowanie

Sprawioną ( wypatroszoną ) rybę dokładnie myjemy i oczyszczamy z łusek
 ( jeżeli chcemy później użyć fileta ze skórą, jeśli zależy nam aby  mieć filety bez skóry, pomijamy skrobanie łusek).

Oczyszczoną rybę kładziemy na desce i krótkim nożem nacinamy jej grzbiet, tuż przy kręgosłupie, oraz za łbem.
Zmieniamy nóż i delikatnymi ruchami ( ciągnąc ostrzem noża po ościach), oddzielamy mięso ryby od kręgosłupa, zaczynając od łba i przesuwając nóż w stronę ogona.

Odkładamy odciętą połówkę, przekładamy rybę na drugą stronę i ponownie  oddzielamy nożem mięso od ości z drugiej części.

Teraz kładziemy nasze filety, na desce, skórą do dołu i odcinamy z nich płetwy, oraz usuwamy resztę ości ( najlepiej dłoń przesunąć po rybie, by wyczuć czy usunęliśmy wszystkie ości).

 Pozostaje nam tylko odciąć skórę.
W tym celu znów kładziemy filet na desce, skórą do dołu i giętkim nożem, zaczynając od ogona, posuwistym ruchem odkrajamy skórę, ciągnąc nożem po samej skórze.

Tak wykonane filety oprószamy przyprawami i wykorzystujemy  w ulubimy sposób.

Dodatkową korzyścią z filetowania jest fakt, że z łba, płetw i kręgosłupa, możemy zrobić wywar, który stanowić będzie bazę dla zupy czy pysznej galarety.

soczysty pieczony schab

                                      schab pieczony

Dziś pragnę zaproponować przepis , który z pewnością przypadnie do gustu, wszystkim miłośnikom domowych pieczeni.
Aromatyczny schab, wpierw zrumieniony na maśle a później upieczony, zapewne spotka się z serdecznym przyjęciem, wśród  domowników, jak i również  zaproszonych gości.

składniki

1,5 kg schabu
50 g masła

marynata
4 łyżki oleju
2 łyżki octu balsamicznego
2 łyżki domowego maggi, przepis na przyprawą znajduje się na tej stronie
sól,  pieprz

Sposób przygotowania

Wszystkie składniki marynaty wkładamy do sporej miski i dokładnie mieszamy.

Schab myjemy, wkładamy do miski  i dokładnie z każdej strony nacieramy marynatą. Miskę szczelnie przykrywamy i odstawiamy w chłodne miejsce na minimum 12 godzin ( najlepiej pozostawić mięso w lodówce na 24 godziny). 

Następnego dnia schab wyjmujemy z lodówki i osuszamy z  marynaty papierowym ręcznikiem.

Teraz na patelni rozgrzewamy masło i obsmażamy schab z każdej strony, na złoto brązowy kolor. 
Zabezpieczy to całość, przed wypłynięciem soków z mięsa  w czasie pieczenia.
Następnie schab układamy do wysmarowanej tłuszczem brytfanki ( z przykrywką) i wstawiamy do piekarnika, nagrzanego do 220 stopni.
W tej temperaturze pieczemy mięso, bez przykrycia, przez pierwsze 20 minut.

Następnie zmniejszamy temperaturę do 170 stopni, przykrywamy schab i pieczemy przez kolejne 60 minut.
Wyłączamy piekarnik, zostawiając w nim pieczeń na 30-40 minut.
Jest to bardzo ważny etap, niestety często pomijany podczas pieczenia.

Umożliwia on pieczeni, wchłonięcie z powrotem soków, które z niej wypłynęły w trakcie pieczenia.
Teraz możemy wyjąć pieczeń z piekarnika i podać ją na gorąco, podlewając porcje sosem z pieczenia, lub na zimno

zaparzany razowiec z kminkiem i miodem

                                chleb zaparzany z kminkiem

Dziś chcę przedstawić wypiek chleba zaparzanego.
Właśnie dzięki użyciu tak zwanej "zaparki" jesteśmy w stanie w znaczący sposób poprawić zwartość i elastyczność wypiekanego bochenka.
Dodatkowo chleb z dodatkiem zaparzanej mąki o wiele dłużej utrzymuje świeżość.

sposób wypieku jednego  bochenka

zaczyn

1 szklanki mąki żytniej razowej
4 łyżki zakwasu 
1 szklanki letniej wody






zaparka

1 szklanka mąki żytniej razowej
1 szklanka wrzącej wody
1 łyżeczka kminku









wypiek

1 szklanka mąki żytniej razowej
2 szklanki mąki pszennej razowej
2 łyżki miodu
0,5 łyżeczki soli







sposób wykonania

Do miski  wsypujemy szklankę mąki żytniej razowej, wlewamy szklankę wody oraz dodajemy cztery łyżki  aktywnego zakwasu, całość mieszamy drewnianą łyżką i odstawiamy w ciepłe miejsce do wyrośnięcia  na dwanaście, czternaście godzin.
W drugim naczyniu  szklankę mąki żytniej razowej, mieszamy z łyżeczką kminku, całość zalewamy szklaną wrzącej wody, mieszany, przykrywamy nakrywką i stawiamy w te samo miejsce w którym odstawiliśmy zaczyn.


Do wyrośniętego zaczynu ( wcześniej odbieramy z zaczynu cztery łyżki ciasta i chowamy w chłodne miejsce,będzie to zakwas na kolejny chleb) dodajemy zaparkę, oraz mąkę żytnią razową, mąkę pszenną razową, miód i sól. 

Całość mieszamy, dodając ( jeżeli będzie taka potrzeba) letnią wodę tak by powstało dość elastyczne ciasto, które  możemy wyrabiać w rękach ( ciasto nie może być "za twarde"). 

Ilość wody zależy od mąki i nie sposób podać dokładnych proporcji. Zasadą której należy się trzymać jest uzyskanie konsystencji zwartego, elastycznego  ciasta.

Tak wyrobione ciasto,  formujemy na dwu centymetrowej grubości placek.

Następnie zakładając kawałki ciasta na siebie, formujemy z niego podłużny bochenek.
Chleb układamy na wysypanej mąką blasze, zostawiając go na godzinę, w ciepłym miejscu.
Po godzinie ponownie zagniatamy bochenek ( kawałki ciasta zakładamy na siebie dwu, trzykrotnie)

Teraz bochenek możemy włożyć do foremki, wyłożonej pergaminem, wyrównujemy górę bochenka dłonią zwilżoną wodą i odstawiamy  w  ciepłe miejsce, na dwie, trzy godziny do wyrośnięcia (chleb powinien podwoić swoją objętość).

Kiedy ciasto wyrośnie nagrzewamy piekarnik do 240 stopni i wkładamy chleb do piekarnika.

W piekarniku nagrzanym do 240 stopni pieczemy bochenek przez 15 minut, następnie zmniejszamy temperaturę do 200 stopni i pieczemy przez dalsze 30-35 minut.

Upieczony chleb zostawiamy do wystygnięcia, na kilka godzin, ponieważ ciepły bochenek podczas krojenia będzie się kruszył a nóż podczas krojenia, będzie "klei" się do chleba.

polędwiczka wieprzowa nadziewana wędzonymi śliwkami

                                 polędwiczka ze śliwkami

Delikatne, kruche mięso z polędwiczki połączone z aromatycznymi suszonymi  i obwędzanymi śliwkami.
To przecież łatwe i proste danie, które prezentuje się, iście po królewsku.


składniki na trzy osoby

450 g polędwiczki wieprzowej
80 g suszonych śliwek ( najlepiej podwędzanych)
15 g masła
100 ml słodkiej śmietany 30%

marynata
1 łyżki oleju
1 łyżka octu balsamicznego
1 łyżka domowego maggi, przepis na przyprawą znajduje się na tej stronie
sól,  pieprz

sposób przygotowania

Wszystkie składniki marynaty wkładamy do  miski i dokładnie mieszamy.

Polędwiczkę myjemy, dzielimy ją na trzy części i wkładamy pocięte kawałki do miski  nacierając je marynatą.
Miskę  przykrywamy i odstawiamy w chłodne miejsce na 3-4 godziny.
Suszone śliwki wkładamy do miski i zalewamy wrzątkiem. 
Po  minucie, na sicie, odlewamy wodę ze śliwek.

Polędwiczki wyjmujemy z lodówki, układamy kawałki mięsa na desce i na jednym z końców robimy nożem nacięcie, wzdłuż całej długości mięsa, wykrajając w mięsie wewnętrzną kieszeń ( uważamy przy tym, aby nie rozciąć polędwiczki i nie przeciąć na wylot).
W tak powstałe kieszenie wkładamy dwie trzecie naszych namoczonych śliwek, starając się równomiernie rozłożyć je w mięsnej kieszeni.
Teraz wykałaczką lub nicią "zaszywamy" kieszeń ( jeżeli zrobiliśmy nożem, naprawę wąski otwór, to możemy nie spinać mięsa).

Na patelni (z przykrywką) rozgrzewamy masło i układamy mięso, obsmażając je z każdej strony, na złoto brązowy kolor. 
Kiedy obsmażymy polędwiczki, na patelnię wlewamy słodką śmietanę, całość zagotowujemy, nakrywamy przykrywką i dusimy na niewielkim ogniu, przez 12-15 minut.

Następnie odkrywamy patelnię, dokładamy pozostałe śliwki, doprawiamy solą oraz pieprzem, zwiększamy ogień i gotujemy jeszcze 3-4 minuty, pozwalając by nasz sos się zagęścił.

Gotowe polędwiczki rozkładamy na talerze, polewając śmietanowym sosem i podając z ulubionymi dodatkami.