domowe wino z ciemnych winogron

                                 wino z ciemnych winogron

Pierwsze przymrozki już za nami, więc pora wybrać się do ogrodu i zebrać kiście winogron.
Ktoś może  się zdziwić, że ze zbiorem tak długo czekałem  i skrzywi się teraz  z pobłażaniem, ponieważ winne grona, trzymane na krzewie do dziś, wiele straciły na urodzie.
Lecz ja celowo trzymałem owoce na krzewach tak długo, pierwsze mrozy, przemrażając owoce, powodują że zdecydowanie zwiększa się ilość cukru zawarta w gronie ( rzecz ma szczególne znaczenie dla ciemnych odmian).
Co prawda część owoców spada i zbiory są mniejsze, ale przecież nie o ilość nam idzie, a o jakość domowego wyrobu.

składniki

dowolna ilość kiści winogron


ewentualnie cukier








sposób przygotowania

Przebrane owoce winogron (owoców nie myjemy), miażdżymy w prasie, lub  jeżeli nie posiadamy prasy, ubijamy je ciężkim tłuczkiem.
Przed chwilą, nie bez przyczyny, napisałem żeby nie myć winogron, oczywiście możemy tak zrobić tylko wtedy, gdy jesteśmy pewni źródła ich pochodzenia i wiemy że wcześniej nie zostały one potraktowane środkami chemicznymi.
Na owocach winogron, znajdują się bowiem dzikie drożdże, umożliwiające późniejszą"pracę" naszemu winnemu nastawowi.

Są oczywiście na rynku drożdże winiarskie, które rozwiązują problem z owocem niepewnego źródła ( lecz wtedy nasze wino, utraci swój indywidualny charakter).
Jeżeli mamy zamiar zaszczepić wino drożdżami, to wyciśnięty sok wpierw pasteryzujemy, a następnie dodajemy do niego pożywkę i drożdże ( w proporcjach według instrukcji producenta drożdży winnych).

Teraz sok zlewamy, do wymytego i wcześniej wysiarkowanego szklanego balona, napełniając go co najwyżej do 2/3 objętości, ponieważ w początkowej fazie burzliwej fermentacji, wino w balonie może znacznie zwiększyć swoją objętość.

Balon  odstawiamy w ciepłe miejsce, zamykając go  na pierwsze trzy dni ( okres zafermentowania), jedynie  gazą .
Po trzech dniach wyciągamy gazę i zamykany balon korkiem z rurką fermentacyjną.
Teraz nastąpi okres burzliwej fermentacji, trwający z reguły 2-3 tygodnie.
W tym czasie nastaw zacznie się klarować, a na jego dnie pojawi się osad.
Dobrze jest po pierwszym tygodniu, ściągnąć odrobinę nastawu i spróbować, czy nie należy go dosłodzić.
Jeżeli postanowimy dodać do wina cukier, to robimy to w ilości nie większej niż, 200  gram cukru na jeden litr nastawu.
Ważnym jest też, aby dosładzać wino stopniowo  dwa, trzy razy i robić to w odstępach, co cztery, pięć dni.
Po okresie burzliwej fermentacji, następuje etap fermentacji cichej.

Aby przebiegła ona prawidłowo należy ( kiedy wino już skończy gwałtownie pracować), zlać za pomocą gumowej rurki, wino do drugiego balonu, uważając przy tym, aby nie zlewać osadu z dna balonu i tym razem wypełnić balon płynem prawie  całkowicie ( aby było w nim jak najmniej powietrza).

Wino zostawimy w balonie jeszcze na okres 6-12 tygodni, a następnie ( tydzień po tym jak skończy pracować) rozlewany je do butelek.
Butle przenosimy w chłodne miejsce i pozwalamy by wino leżakowało.


Wiadomo im wino starsze tym lepsze.

łopatka wieprzowa pieczona z cebulą i pomidorowym sosem

                                      pieczona łopatka

Dodanie, w trakcie pieczenia, do mięsa wyrazistego sosu składającego się z pomidorów i przypraw, zupełnie odmieni jego smak.

składniki dla sześciu osób


6 ładnie wykrojonych kawałków z łopatki wieprzowej każdy około 200 g
4-5 cebuli
sól, pieprz
2 łyżki octu jabłkowego
2 łyżki maggi domowego,według tego przepisu
4 łyżki oleju



składniki sosu

3 łyżki cukru
3 łyżki koncentratu pomidorowego
3 łyżki maggi
2 łyżki octu spirytusowego
4 łyżki wody
1 łyżka słodkiej papryki
1/2 łyżeczki soli
1/2 łyżeczki pieprzu



sposób przygotowania

Kawałki mięsa układamy na desce i rozbijamy je tłuczkiem ( nie za mocno) z obydwu stron.
Do miski dodajemy sól, pieprz, ocet jabłkowy oraz domowe maggi i wszystkie składniki mieszamy ze sobą.
Potłuczone kotlety wkładamy do miski z marynatą, dokładnie pokrywając nią mięso, następnie misę odstawiamy w chłodne miejsce na minimum 6 godzin, a najlepiej na całą noc.

Cebulę obieramy i kroimy ją w krążki.
Na dnie żaroodpornego naczynia ( z przykrywką) układamy warstwę cebuli, na nią układany kawałki mięsa ( na skos), każdy z nich przekładając cebulą.
Całość polewamy olejem i wstawiamy do piekarnika, nagrzanego do 220 stopni.






W tej temperaturze pieczemy mięso, bez przykrycia, przez pierwsze 25-30 minut.

Następnie otwieramy piekarnik, całość polewamy sosem, nakrywamy naczynie przykrywką , zmniejszamy temperaturę do 180 stopni i pieczemy dalsze 60 minut.

Po godzinie wyjmujemy naczynie z piekarnika,  kotlety nakładamy na talerze, polewając sosem i podajemy z ulubionymi dodatkami.

chrupiąca ciabatta, chleb z zielonymi oliwkami

                           ciabatta z oliwkami

Lekki pszenny chleb, podany nawet w pochmurny jesienny dzień z pewnością poprawi nasz nastrój.
A jego złocisto brązowa, chrupiąca skórka, przywoła wspomnienia ciepłej, słonecznej Italii.


Jest to specyficzny drożdżowy wypiek, który podobnie jak nasz chleb, wymaga sporządzenia kilka godzin wcześniej  zaczynu
składniki na zaczyn

10 g drożdży
200 g mąki pszennej
200 ml wody








składniki na  dwa chleby ciabatty

600 g mąki pszennej
200-250 ml wody
6 łyżek oliwy
4 łyżki mleka
10 g drożdży
1 łyżeczka soli
garść zielonych oliwek




sposób wykonania

Do miski wsypujemy składniki zaczynu, pokruszone drożdże, mąkę pszenną, zalewamy całość letniej wodą, mieszamy i odstawiamy w ciepłe miejsce na 8-10 godzin.

Do wyrośniętego zaczynu wsypujemy resztę mąki, cztery łyżki oliwy ( dwie zostawiamy do smarowania ciasta), mleko, dodajemy posiekane nożem oliwki,  łyżeczkę soli, oraz resztę wody( letniej) z wymieszanymi w niej drożdżami.

Całość mieszamy z początku drewnianą łyżką a później w rękach, łącząc dokładnie wszystkie składniki i wyrabiając lekkie, elastyczne ciasto, do momentu aż zacznie odchodzić nam od rąk ( w razie potrzeby dodajemy do ciasta nieco mąki lub wody).
Wyrobione  ciasto smarujemy oliwą i wkładamy do miski.

Misę nakrywamy wilgotną ściereczką i odstawiamy w ciepłe miejsce, na co najmniej półtorej godziny.

 W tym czasie ciasto wyrabiamy, jeszcze co  trzykrotnie, za każdym razem smarując dłonie odrobiną oliwy.

Wyrośnięte ciasto  formujemy w rękach, wysmarowanych oliwą, w dwa podłużne bochenki.

Teraz ciabatty układamy na blasze wyłożonej pergaminem, zostawiając je jeszcze na pól godziny aby podrosły.

W tym czasie nagrzewamy piekarnik do temperatury 220 stopni, wkładamy chlebki ciabatty do piekarnika, piekąc  w tej temperaturze przez 25-30 minut. 

Upieczone bochenki od razu wyjmujemy z pieca, lekko studzimy i jeszcze ciepłe podajemy jako dodatek do ulubionych potraw.

jabłka pieczone z żurawiną

                                          pieczone jabłka

Nie można chyba wymyśleć nic lepszego, dla poprawy  humoru w  mokry i zimny jesienny wieczór, niż podanie zdrowego i pysznego deseru z pieczonych jabłek, który nie tylko poprawi nasz nastrój, ale również na powrót przeniesie nas wspomnieniami w krainę dzieciństwa.

składniki dla trzech osób

3 duże jabłka, u mnie odmiany szarej renety
60 g owoców żurawiny ( świeże lub mrożone)
3 łyżeczki brązowego cukru
cynamon







sposób przygotowania

Jabłka myjemy, nożem wycinamy z nich gniazda nasienne  zostawiając dolną część ( tą od kwiatostanu,  zabezpieczy ona owoce żurawiny przed wypadnięciem), którą po wydrążeniu wnętrza jabłka, wciskamy z powrotem na miejsce.

 Skórę jabłka, nakłuwamy w kilku miejscach cienkim nożem ( zabezpieczy to jabłko przed pęknięciem w trakcie pieczenia) i ustawiamy na blasze, lub w foremce.

Do wydrążonego wnętrza jabłek, wkładamy owoce żurawiny zmieszane z cukrem i całość wstawiamy na 35-40 minut do piekarnika, nagrzanego do 200 stopni.

Po upieczeniu jabłka wyjmujemy, posypujemy szczyptą cynamonu i jeszcze gorące podajemy.

paprykarz z pieczonej makreli

                                                      paprykarz

Chyba każdy z dzieciństwa, czy z lat młodzieńczych pamięta smak rybnego paprykarza.
W moim przypadku chleb z tą pastą, był "żelaznym" składnikiem większości posiłków w trakcie trwania zawodowych praktyk.
Dziś aby przypomnieć sobie jego smak, najbezpieczniej jest samemu przyrządzić ten specjał.
Bowiem pomimo tego, że pasta składa się tylko z kilku prostych, niewyszukanych składników, ze świecą trzeba szukać, na sklepowych półkach, produktu już nawet nie wybornego w smaku, lecz choćby przyzwoitej jakości.
Skoro  z powodu "sprytu" producentów, którzy poza ryżem niewiele więcej oferują w swych wyrobach, jesteśmy skazani na samodzielną produkcję, to proponuję do wyrobu pasty użyć pieczonej makreli.
Dlaczego, ktoś spyta, pieczonej ?.
Otóż dlatego, że po pierwsze, składniki pasty połączę ze sobą  na gorąco, co oznacza że mogę wtedy nasz paprykarz,  przełożyć do słoików (co spowoduje spasteryzowanie  się pasty) i o wiele dłużej go wtedy przechowywać.
Po wtóre,  mięso krótko pieczonej ryby, będzie delikatniejsze i bardziej soczyste od uwędzonego.
Po trzecie zaś w ten sposób wykonam produkt, o wiele bardziej zbliżony do oryginału ( w którego składzie nigdy nie było ryby wędzonej), kiedy to w czasach PRL-u, statki chłodnie przywoziły z południowych łowisk bloki zamrożonych ryb i z nich to właśnie powstał paprykarz po raz pierwszy.


składniki podane dla jednej ryby

1 świeża makrela (ok 400 g)
1 marchewka
1 cebula
1 pietruszka
100 g koncentratu
 pomidorowego
50 g ryżu
4 łyżki oleju
1 łyżka papryki słodkiej
1/2 łyżeczki papryki ostrej
sól, pieprz
ewentualnie dodatkowo
1 łyżka maggi lub sosu sojowego


sposób wykonania

Rybę myjemy, oprószamy pieprzem oraz solą, zawijamy w folię aluminiową i pieczemy przez 30 minut w piekarniku nagrzanym do 200 stopni.
Wyjmujemy studzimy i obieramy rybę z ości.

Ryż gotujemy na sypko.

Cebulę obieramy, drobna ją kroimy, lub ścieramy na tarce, a następnie wrzucamy na dużą patelnię ( z przykrywką) na  rozgrzany olej, lekko  ją przesmażając (cebula ma się tylko zeszklić) .

Pietruszkę oraz marchew obieramy i trzemy na tarce o drobnych oczkach ,warzywa dodajemy  na patelnię z zeszkloną cebulą, smażąc całość  przez 3-4 minuty często mieszając.

Następnie na patelnię dodajemy koncentrat pomidorowy, słodką paprykę, pieprz, sól, paprykę ostrą i ewentualnie maggi, dusimy pod przykryciem przez 10 minut, na niewielkim ogniu. 

Teraz do warzyw możemy dodać kawałki ryby i ugotowany ryż, całość dokładnie mieszamy, łącząc składniki a kiedy pasta ponownie się zagrzeje, do około 80 stopni ( tu niestety przyda się kuchenny termometr), przekładamy ją do słoików.
Zakręcamy nakrętki na słoikach i odwracamy  je do góry dnem, pozostawiając je tak do wystygnięcia.
Oczywiście  jeżeli mamy zamiar, skonsumować nasz paprykarz w przeciągu trzech, czterech dni, to zamiast  przekładać pastę do słoików,  dajemy jej wystygnąć pod przykryciem na patelni i już po kilku godzinach ( kiedy smaki się połączą), możemy nią smarować ulubione pieczywo.

taborowy przysmak czyli wątróbka drobiowa po cygańsku

                                 wątróbka drobiowa

Czasy kiedy można było spotkać, na naszych drogach, wędrujące cygańskie tabory, odeszły już w zapomnienie.
Wraz z końcem taborowej ery, zamknięty został niezwykle barwny rozdział tradycji, również tej kulinarnej.
I tylko nielicznym dzisiaj  jest dane, poznać te proste smaki, przyrządzane w kilka minut  na cygańskiej patelni.

składniki dla trzech osób

300 g wątróbki drobiowej

3 duże ziemniaki

2 cebule

2 łyżki masła

2 łyżki gęsiego smalcu ( lub oleju)
2 jajka
szczypta majeranku

sól, pieprz
natka pietruszki

sposób przygotowania

Wątróbki drobiowe staranie myjemy i czyścimy z białych błon, kroimy na niewielkie kawałki, oprószamy pieprzem , majerankiem i na godzinę odkładamy w chłodne miejsce.

Ziemniaki  gotujemy w mundurkach na półmiękko, następnie je studzimy, obieramy i kroimy w grube talarki.

Obieramy cebulę i kroimy ją w cienkie krążki.

 Na patelni rozgrzewamy smalec i wrzucamy na nią pokrojoną cebulę.
 Cebulę smażymy kilka minut aż się lekko zeszkli, dodajemy masło i pokrojone ziemniaki, całość lekko solimy i smażymy na dość mocnym ogniu, rumieniąc ziemniaki.

Kiedy ziemniaki będą już przesmażone na złoty kolor dodajemy do nich drobiową wątróbkę, lekko ją  przesmażając ( przez 2-3 minuty), a następnie wlewamy na patelnię jajka (wcześniej wbite do miseczki i rozkłócone ze szczyptą soli).
Całość trzymamy na patelni dopóki jajka się nie zetną, później  zdejmujemy , układamy na talerze , posypujemy natką pietruszki  i od razy podajemy.

bezowy jagodowy przekładaniec

bezowy przekładaniec z jagodami

Kruche, lekkie, bezowe ciasto, wypełnione aromatem leśnych jagód. Czego można więcej oczekiwać od deseru.

Składniki

7 białek
sol
2 szklanki cukru pudru

krem
500 g jogurtu naturalnego
0,5 szklanki cukru
250 g jagód
cytryna
4 łyżeczki żelatyny

Sposób wykonania

Do białek jaj (schłodzonych)  wsypujemy szczyptę soli i ubijamy je w misie mikserem lub trzepaczka na sztywna pianę, dodając  do nich partiami cukier puder.

Masę dzielimy na dwie części i każdą z nich wykładamy na wyłożonej pergaminem blasze, formując z ubitej masy trzy centymetrowej grubości spody o średnicy trochę większej niż 20 centymetrów ( warto odrysować na papierze do pieczenia kształt koła). Następnie oba spody wkładamy do piekarnika, nagrzanego do 140 stopni na 10 minut, w trakcie których masa powinna wyrosnąć a białko jajek ściąć się w wysokiej temperaturze.
Później zmniejszamy temperaturę do 100-110 stopni i przez kolejne 60 minut dopiekamy masę nie otwierając piekarnika.
Po tym czasie uchylamy piekarnik i studzimy  bezy przez kolejną godzinę.
W tym czasie jagody wrzucamy do garnka, gotując je przez 2-3 minuty, następnie dodajemy cukier, sok wyciśnięty z ćwiartki cytryny i gotujemy dalej do  całkowitego rozpuszczenia się cukru.

Żelatynę mieszamy z niewielką ilością chłodnej wody i dodajemy do jagód z cukrem, zdejmując garnek z palnika i intensywnie mieszając aż do całkowitego rozpuszczenia się żelatyny.

Garnek z jagodami zostawiamy do ostygnięcia a następnie dodajemy do niego jogurt i całość wstawiamy do lodówki aby stężała ( ok 1,5 godziny)
 Przestudzony bezowy spód kładziemy na płaskim naczyniu ( paterze lub dnie od tortownicy), nakładamy na niego stężałą masę jagodową, nakrywamy drugą bezą, całość wstawiamy jeszcze na godzinę do lodówki, po czym podajemy.

ostatnie rabarbarowe ciasto w tym sezonie

                                               rabarbarowa drożdżówka

Wszystko co dobre szybko się kończy, tak też stało się z sezonem na rabarbar.
Kwaśne i cierpkie, nie za bardzo nadają się by je spożywać jako samodzielną przekąskę, ale w drożdżowym cieście pasują wprost idealnie.

składniki

0,5 kg mąki
1 spora łodyga rabarbaru lub dwie mniejsze
3 jajka
25 g drożdży
1 szklanka mleka
1/2 szklanki cukru
1/4 szklanki oleju
dodatkowo
cukier puder do posypania ciasta

sposób przygotowania

Do miski wlewamy letnie mleko, wsypujemy pokruszone drożdże, dodajemy dwie łyżki mąki i łyżkę cukru, mieszamy i odstawiamy w ciepłe miejsce do wyrośnięcia na około 30 minut (zaczyn musi podwoić swoją objętość).

Do wyrośniętego zaczynu dodajemy mąkę, cukier, wbijamy jajka oraz wlewamy stopione masło. Całość wyrabiamy około pięciu minut drewnianą łyżką (masa powinna byś dość luźna).

Ciasto odstawiamy na co najmniej godzinę. W tym czasie wyrabiamy je jeszcze co najmniej dwukrotnie.

Myjemy rabarbar, każdą łodygę kroimy nożem na dwu centymetrowe kawałki.

Średniej wielkości blachę wykładamy pergaminem lub smarujemy masłem, ostatni raz wyrabiamy ciasto i wykładamy je na blachę. 

Na wierzchu ciasta, dosyć gęsto wciskamy kawałki rabarbaru  i zostawiamy całość pod przykryciem, do wyrośnięcia.

Wyrośnięte ciasto wstawiamy do piekarnika, nagrzanego do 130 stopni na dziesięć minut (niższa temperatura  na początku pieczenia pozwala lepiej wyrosnąć drożdżom). 

Po dziesięciu minutach zwiększamy temperaturę pieczenia do 200 stopni i dopiekamy ciasto przez 20 minut, po tym czasie sprawdzamy patyczkiem, czy jest upieczone w środku i jeżeli patyczek jest suchy, wyjmujemy bułę z piekarnika i studzimy.

Ostudzone ciasto posypujemy cukrem pudrem.

najprostsza focaccia z oliwkami

                               focaccia z oliwkami

O ile jej bliska kuzynka, pizza zrobiła w świecie oszałamiającą karierę i nie ma chyba osoby, który by się z nią nie spotkał.
To focaccia, drożdżowy włoski chleb, pieczony na bazie tego samego, co pizza ciasta, jest już zdecydowanie mniej znany.
A szkoda ponieważ jego wyborny smak sprawia, że stanowi on, nie tylko świetny dodatek do śródziemnomorskich sałatek, lecz sam może stać się, głównym składnikiem posiłku.

składniki ciasta na dużą focaccię, lub dwie mniejsze

500 g mąki pszennej
250-300 ml wody
3 łyżki oliwy
1/2 łyżeczki cukru
20 g drożdży
1/2 łyżeczki soli

na wierzch chleba
2 garście oliwek
1/2 łyżeczki grubej soli
ewentualnie
szczypta czarnuszki
suszona bazylia, lub tymianek, lub oregano, lub rozmaryn



sposób wykonania

Do miski wsypujemy pokruszone drożdże, cukier, dwie łyżki mąki, zalewamy połową letniej wody, mieszamy i odstawiamy w ciepłe miejsce do wyrośnięcia (zaczyn musi podwoić swoją objętość).

Do miski z wyrośniętym zaczynem wsypujemy resztę mąki, dodajemy  pół łyżeczki soli, oraz resztę wody( letniej).

Całość mieszamy z początku nożem, lub drewnianą łyżką a później w rękach, łącząc dokładnie wszystkie składniki i wyrabiając ciasto do momentu aż zacznie odchodzić nam od rąk ( w razie potrzeby dodajemy do ciasta nieco mąki lub wody).
Wtedy ciasto smarujemy oliwą i wkładamy do miski.

Misę nakrywamy wilgotną ściereczką i odstawiamy w ciepłe miejsce, na co najmniej godzinę.

 W tym czasie ciasto wyrabiamy, jeszcze co najmniej trzykrotnie, za każdym razem smarując dłonie odrobiną oliwy.

Wyrośnięte ciasto  formujemy w rękach w dwu centymetrowej grubości placek ( lub w dwa tej grubości placki).

Teraz ciasto układamy na blasze wyłożonej pergaminem, lub wysmarowanej oliwą, na wierzchu układamy oliwki, posypujemy grubą solą, oraz ziarnami czarnuszki i ulubionymi ziołami ( oregano, bazylia).

W tym czasie nagrzewamy piekarnik do temperatury 200 stopni, wkładamy placek focacci do piekarnika, piekąc  w tej temperaturze przez 15-20 minut. 

Upieczoną focaccię od razu wyjmujemy z pieca, lekko studzimy, smarujemy oliwą, dzielimy na porcję i podajemy jako dodatek lub samodzielny posiłek.

prosty domowy makaron

                        domowy makaron

Czasami chcąc podkreślić smak ulubionej potrawy, warto jest zadbać o wyjątkowe dodatki, tak też jest tym razem.
Do rosołu ugotowanego na wiejskim kurczaku, warto podać domowy makaron.
Przepis jest bardzo prosty i zawsze udany, na każde 100 g maki dodajemy jedno jajko i nic więcej.


składniki
200 g mąki
2 jajka








sposób przygotowania

Na stolnice wysypujemy mąkę, robimy na  środku wgłębienie do którego wbijamy jajka i najpierw nożem, a później dłońmi wyrabiamy ciasto ( około 15-20 minut).

Wyrobione ciasto nakrywamy ściereczka i zostawimy na pół godziny.

Na posypanej mąką stolnicy, wałkujemy ciasto na jak najcieńszy płat przesypując je kilka razy mąką, aby się nie przykleiło do stolnicy.Następnie płat ciasta dość luźno rolujemy a później nożem kroimy go na centymetrowe paski ( lub na takie jak lubimy).

Pokrojony makaron zostawiamy na ściereczce, lub desce aby obsechł ( około półtorej do dwóch godzin) . Później gotujemy makaron w lekko osolonej wodzie, około 12-15 minut  i podajemy na przykład jako dodatek do rosołu.

zupa z fasolką szparagową

 zupa z fasolką szparagową

Każda pora jest dobra, na delikatne warzywne zupy, pełne koloru i witamin.

składniki na cztery, sześć osób

2 l  bulionu, 
3 ziemniaki
300 g fasolki szparagowej
1 cebula
3 łodygi selera naciowego
2 marchewki
2 łyżki oleju
sól, pieprz 
koperek


sposób przygotowania

Obieramy cebulę i drobno ją siekamy, myjemy łodygi selera, krojąc go na plastry.

W garnku rozgrzewamy dwie łyżki oleju, a kiedy osiągnie odpowiednią temperaturę wrzucamy do garnka cebulę szkląc ją na niewielkim ogniu.

Do zeszklonej cebuli dodajemy selera wraz z obraną i pokrojoną w plasterki marchwią, całość smażymy jeszcze przez minutę, a następnie zalewamy drobiowym bulionem.

Po zagotowaniu bulionu do garnka dodajemy  oczyszczoną fasolkę szparagową oraz obrane i pokrojone w kostkę ziemniaki.
Gotujemy zupę kilkanaście minut póki fasolka nie zmięknie, wtedy doprawiamy do smaku solą i pieprzem  oraz  posypujemy posiekanym koperkiem.

jagodowe muffiny

jagodowe muffiny  z jogurtowym kremem

Niepozorne leśne jagody kryją w sobie bogactwo smaku, zmieniając zwykłe muffiny w niezapomniany deser

Składniki na osiem sztuk muffin

200 g mąki
60 g cukru brązowego
100 g jagód
70 g masła
1 jajko
100 ml mleka
1 płaska łyżeczka proszku do pieczenia
szczypta sody

dodatkowo do kremu
30 g jagód
150 g jogurtu naturalnego
30 g cukru
1 płaska łyżeczka żelatyny


Sposób przygotowania

Do misy wsypujemy mąkę, cukier brązowy, proszek do pieczenia oraz sodę i wszystkie składniki mieszamy.

Do drugiej misy wbijamy jajko i mieszając widelcem dodajemy do niego mleko, stopione masło oraz jagody.

Mieszamy ze sobą zawartość obu mis, nie wyrabiając ciasta zbyt długo(w tym przypadku im krócej tym lepiej), a następnie napełniamy masą foremki do wysokości dwóch trzecich.

Foremki wkładamy do piekarnika nagrzanego do 190 stopni i pieczemy 15-20 minut sprawdzając na koniec patyczkiem stopień wypieczenia (koniec patyczka nie może być oklejony ciastem).

Po upieczeniu muffiny zostawiamy jeszcze na pięć minut w piekarniku(uchylając nieco drzwiczki).

Po włożeniu muffinek do piekarnika mamy czas by zając się kremem.
30 gram jagód wkładamy do garnka, zasypujemy 30 gramami cukru i gotujemy do czasu, aż cukier się rozpuści. 

 Zdejmujemy garnek z palnika i dodajemy do niego łyżeczkę żelatyny rozrobioną z niewielką ilością letniej wody, całość energicznie mieszamy ( żelatyna musi się całkowicie rozpuścić) a następnie studzimy.

Po przestudzeniu mieszamy z jogurtem i wkładamy do lodówki, aby całość stężała. Jako że krem tego typu można przechowywać w lodówce przez kilka dni warto przygotować go w większej ilości i później dodawać go do ulubionych wypieków

Schłodzony krem nakładamy na przestudzone muffiny i podajemy.

gorące zasmażane buraczki

                                buraczki zasmażane

Prosty i niezwykle smaczny  dodatek, do wszelkich dań mięsnych, wart jest by przygotowywać go w naszej kuchni jak najczęściej.
Szczególnie o tej porze roku, kiedy do dyspozycji mamy szeroki wybór, świeżo wykopanych  buraków, prosto z naszych pól.

składniki dla czterech osób

2 duże ćwikłowe buraki ( około 900 g)
1 cebula
2 łyżki masła
1 łyżka mąki pszennej
szczypta cukru
1/2 łyżki octu jabłkowego
sól, pieprz

sposób przygotowania

Buraki myjemy, wkładamy do garnka, zalewamy wodą i gotujemy w łupinach, do miękkości ( możemy do wody dodać łyżeczkę cukru, aby buraki nie straciły koloru).

Ugotowane buraki studzimy, obieramy i trzemy na tarce.
Na patelni rozgrzewamy masło, dodajemy pokrojoną w drobną kostkę cebulę i smażymy do zeszklenia.

Do zeszklonej cebuli dodajemy mąkę,  smażymy przez dwie minuty, na jasną zasmażkę, a następnie na patelnię dodajemy starte buraki.
Całość, często mieszając, smażymy przez 6-7 minut przyprawiając solą, pieprzem, oraz szczyptą cukru.
Na minutę przed końcem smażenia, dodajemy ocet jabłkowy, a kiedy ocet odparuje, gorące buraczki rozkładamy na talerze i podajemy jako dodatek do ulubionych dań.

śledziowa sałatka

                                         sałatka śledziowa

Proste składniki i wyrazisty smak, to nieodmienne atuty tej sałatki.
A jeżeli dodamy do naszej sałatki, delikatne filety z młodych śledzi, to nasze proste danie, zyska naprawdę niepowtarzalny smak.

składniki 

3 jajka
2 duże ziemniaki
2 łyżki majonezu
5 łyżek jogurtu
1 cebula
5 filetów śledziowych ( u mnie matiasów z olejowej zalewy)
sól, pieprz
natka pietruszki


sposób przygotowania

Ziemniaki gotujemy w mundurkach, jajka gotujemy na twardo.

Ostudzone ziemniaki obieramy i kroimy w drobną kostkę, dokładamy do nich obrane i pokrojone w kostkę jajka, oraz  drobno posiekaną cebulę, całość wrzucamy do sporej miski.

W przepisie użyłem ryb z delikatnej olejowej zalewy , więc nie muszę już wcześniej moczyć filetów.
Jeżeli jednak, mamy zamiar użyć śledzi tylko solonych, to przed dodaniem do sałatki, moczymy je przez kilka godzin w zimnej wodzie , kilkukrotnie w tym czasie ją zmieniając (warto przed dodaniem do sałatki, wcześniej odkroić nożem kawałek ryby i spróbować jej słoność).

Śledziowe filety odsączamy z zalewy, kroimy w sporą kostkę i dokładamy do misy.
Teraz możemy dodać jogurt, majonez, oraz drobno posiekaną natkę pietruszki, całość mieszamy przyprawiając solą ( jeżeli jest taka potrzeba) oraz pieprzem.
Sałatkę wstawiamy na kilka godzin do lodówki, aby smaki mogły się połączyć, a następnie podajemy.